Narrator 1 Ассалому алайкум қадрдон. Сизга Хўшея пайғамбарнинг китобини ўқиб чиқишни маслаҳат берамиз. Ўқинг, шунда ўзингизни ойнадаги аксинизга қарагандек, Худовандни эса худди ёнингизда тургандек яқиндан билиб оласиз. Яратувчингиз ҳақида кўпгина маълумотга ва айниқса, бир энг ажойиб ҳислатига тан бериб юборасиз. Қандай ҳислати экан дейсизми? Агар бизни бир неча сафардан бери тинглаб келаётган бўлсангиз, қисман бу ҳислат нима эканини англаётган бўлсангиз керак. Аммо тингламаган бўлсангиз ҳам ҳеч қиси йўқ. Сиз ҳозироқ У ҳақида яхшилаб билиб оласиз. Худованд Ўзи билан Исроил халқи ҳақидаги ҳикоясини Хўшея китобининг ўн биринчи бобида шундай бошлайди: ““Мен Исроилни болалигида яхши кўрар эдим, Ўз ўғлонимни Мисрдан чақириб олган эдим. Уни қанча кўп чақирсам, Мендан шунча кўп узоқлашарди. Баалга қурбонликлар келтирарди, Бутларга тутатқилар назр қиларди.
Narrator 2 Эфрайимга юришни Мен ўргатган эдим, Уни қўлларимда кўтариб юрган эдим. Аммо қилган ғамхўрлигимни у билмади. Мен эса уни меҳр ила етаклагандим, Муҳаббат ришталари ила олиб юрган эдим. Бўйнидан бўйинтуруқни олиб ташлагандим, Олдига энгашиб, уни озиқлантиргандим. Халқим тавба қилишдан бош тортди. Шунинг учун Мен уларни энди Мисрга жўнатиб жазоламайман, Золим Оссурияга тобе қиламан.
Шаҳарларида қилич ҳукм суради, Дарвозаларининг тамбаларини йўқ қилади. Ёвуз режалари туфайли халқим қиличдан ҳалоқ бўлади. Қачон қараса улар Мендан юзини ўгиришади. Яна Менга — Худойи Таолога фарёд қилишади, Аммо Мен уларни асло юксалтирмайман. Эй Эфрайим, қандай қилиб сендан воз кечай?! Эй Исроил, қандай қилиб сени ташлаб кетай?! Адмани йўқ қилганимдай сени йўқ қила олармиканман?!
Завўйимга қилганимни сенга қила олармиканман?!”
Narrator 1 Хўш, бу муҳаббат сизга яна қандайдир муҳаббатни эслатмаяптими? Ҳа. Она муҳаббатини эслатади. Она фарзанди қанчалик золим, итоатсиз, саёқ ва гуноҳкор бўлмасин, уни ташлаб кета оладими? Ундан воз кеча оладими? Бундай қилиш она учун нақадар азобли эканини ҳис қиласизми? Худовандга қанчалар оғир бўлган. Ўзи яратган халқ, Ўзи танлаган ва ардоқлаб, улғайтирган халқи, Унга қарши гуноҳ қиляпти. Албатта Худованд адолатли Худо. У гуноҳни жазосиз қолдирмайди, аммо бу ҳум Унинг учун оғир бўлади. Шунинг учун ҳам У шундай дейди: “Эй Эфрайим, қандай қилиб сендан воз кечай?! Эй Исроил, қандай қилиб сени ташлаб кетай?! Адмани йўқ қилганимдай сени йўқ қила олармиканман?! Бундай қилишга юрагим бетламас асло! Сенга бўлган меҳрим уйғонди. Йўқ, сочмайман сенга қаҳр–ғазабимни, Эй Эфрайим, қайта барбод қилмайман сени, Зеро, Мен Худоман, инсон эмас, Орангиздаги Муқаддас Худоман.
Narrator 2 Олдингизга жаҳл билан бормайман. Шердай ўкирганимда халқим ортимдан эргашади, Овозимни эшитгач, фарзандларим ғарбдан титраб келишади. Улар Мисрдан ҳам қушлардай титраб келишади, Оссурия юртидан ҳам каптарлардай қалтираб келишади. Мен уларни уйларига элтиб қўяман, — Эгамизнинг каломи шудир. — Эфрайим атрофимни ёлғон билан ўраб ташлади, Исроил хонадони Мени ҳийлага кўмиб ташлади. Яҳудо халқи Менга қарши бош кўтарди, Менга, Муқаддас Худога улар итоат қилмаяпти.” Бу парчани ўқиб, онамга бўлган меҳрим янада товланиб кетди. Худони эса яна ҳам кўпроқ яхши кўриб қолдим. Худованд шунчалар сабрли, меҳрибон эканини Довуд пайғабар китобида ёзилганларидан билардим, аммо Хўшея китобини ўқиб, юқоридаги ҳақиқитларнинг нақадар ҳақиқат эканини яхшироқ англадим.
